Et deixo un poema que vaig escriure fa temps i que fins ara ningú l'ha llegit, fa anys que el tinc amagat...
RÍO (Carlos Faro)
Río que me lleva a ti se dessborda ante la impotencia de no tenerte aquí, para calmar las consecuencias de esta lluvia inmensa
Río de pena y dolor de tristeza o de rencor al saber que por el cauce mediante el que transcurrimos yace una piedra que nos frena
Rio de nuestros encuentros los que hemos tenido últimamente que sólo duran unas horas y al despertar se desvanecen y no tenemos tiempo suficiente
Río que nos unes por la noche unenos tan sólo un dia de dia para encontrar la respuesta a mi eterno doloor que no termina y calmar el de él que crece cada día, también
Río no me rio de ti, tampoco él no te rias de nosotros río y dejanos poder hablar a tu orilla calmando nuestro dolor no habrá piedra y cuando el agua fluya río rio yo, él también junto a tu orilla, río
Ja t'ho havia dit, però ho repeteixo: enhorabona!
ResponEliminaEt deixo un poema que vaig escriure fa temps i que fins ara ningú l'ha llegit, fa anys que el tinc amagat...
ResponEliminaRÍO (Carlos Faro)
Río que me lleva a ti
se dessborda ante la impotencia
de no tenerte aquí,
para calmar las consecuencias
de esta lluvia inmensa
Río de pena y dolor
de tristeza o de rencor
al saber que por el cauce
mediante el que transcurrimos
yace una piedra que nos frena
Rio de nuestros encuentros
los que hemos tenido últimamente
que sólo duran unas horas
y al despertar se desvanecen
y no tenemos tiempo suficiente
Río que nos unes por la noche
unenos tan sólo un dia de dia
para encontrar la respuesta
a mi eterno doloor que no termina
y calmar el de él
que crece cada día, también
Río no me rio de ti, tampoco él
no te rias de nosotros río
y dejanos poder hablar a tu orilla
calmando nuestro dolor no habrá piedra
y cuando el agua fluya río
rio yo, él también junto a tu orilla, río
Un poema molt maco i interessant. Continua així!
ResponEliminam'ha agradat aquest llibre! 10/10!! felicitats
ResponElimina